Op 30 september 2012 kwamen in de Sporthal Lunetten weer een aantal indoorvliegers bij elkaar. Niet om een wedstrijd te vliegen, maar gewoon om samen lekker plezier te hebben. Dit gebeurt dit seizoen nog op 18 november, 24 februari en 14 april. Iedereen is welkom om mee te doen. Om de kosten voor de zaal te dekken wordt er een bijdrage gevraagd, de eerste keer is dit €10,-. Meer informatie is te vinden op NL INDOOR FREE FLIGHT. Vooraf even bellen naar de organisator, Gé Brouwer, wordt op prijs gesteld.
Ik vloog vooral met mijn schaalmodellen, de Cosmic Wind en de Wildcat. De depron Cosmic Wind was nog niet goed afgesteld en er was wat werk nodig om hem echt goed aan het vliegen te krijgen. Binnen luistert dat veel nauwer dan buiten vanwege de muren die steeds in de weg staan. Maar daar staat als voordeel tegenover dat binnen veel beter te zien is wat het vluchtgedrag is, omdat er geen verstoring door turbulentie optreedt. Als het model eenmaal goed is afgesteld kan er zowel binnen als buiten mee worden gevlogen. Aan het eind van de middag zag het er goed uit. De Wildcat had ik al eerder gebruikt, namelijk in de Kitscaleklasse op de Interscale. Sindsdien heb ik wel wat aanpassingen gedaan, maar het model vloog na wat tweaken weer keurige rondjes.
Behalve met schaalmodellen vloog ik ook met mijn A-6. Dit is een indoorklasse die eenvoudig te bouwen is. De vleugels moeten uit 1,5 x 1,5 mm balsa latjes worden opgebouwd en de propeller mag geen spoedverdraaiing hebben. Een leuke beginnersklasse! De langste vlucht was 3:20, maar meer is zeker mogelijk. Mijn model is de "Eenvoudige Zes" welke ontworpen is door mijn vriend Ondrej Mitas, en als bouwdoos wordt geleverd door Jiri Kalina.
Steven Bolt vloog ook met schaalmodellen, maar die van hem zijn uit piepschuim gebouwd. Dit schuim is in dunne plakjes gesneden met een hete draad en vervolgens met korrel 400 schuurpapier in vorm geslepen. Resultaat: heel lichte modellen! Deze vliegende vleugel weegt met rubber net meer dan 4 gram, wat voor een peanut (denk ik...) een heel goed gewicht is.
Andere modellen van Steven, ook uit piepschuim gebouwd. Vooral de Predator Drone is een prestatie. Ik had niet verwacht dat de smalle lange vleugels voldoende lift zouden leveren, maar het vloog wel degelijk! Om zijn modellen op te winden heeft hij zo'n 20 jaar geleden een batterij aangedreven winder gemaakt, die nog steeds goed werkt. Een tellertje uit een cassetterecorder houdt het aantal slagen bij.
Er waren ook twee Avionettes, profielmodellen die op de vliegdagen in Utrecht vaak te koop zijn. Een model wat goed vliegt en er in de lucht erg aantrekkelijk uit ziet. De naam van het rechter model ken ik niet, maar een wat oudere heer vloog met een hele verzameling van dergelijke modellen.
Van Ikara waren ook diverse andere modellen aanwezig, zoals deze lichtgewichtjes met koolstofconstructie. Er werden ook wedstrijdjes mee gedaan. Het schaalmodel van de Gee Bee werd ook door een van de jongeren gevlogen en presteerde heel goed.