Bouw je eerste vliegende schaalmodel - door Michael Stuart

English translation

Dit deel van mijn website is een vertaling van de zeer uitgebreide bouwbeschrijving die Michael Stuart heeft gemaakt voor het bouwen van een vliegend schaalmodel.

Wout Moerman

Afwerking en detaillering

Zoals ik (Michael Stuart) al eerder noemde heb ik de zilveren markeringen gemaakt van decalpaper wat zilver geschilderd is. Het is behoorlijk tijdrovend, maar heeft het voordeel dat niets hoeft te worden afgeplakt. En, als het niet mooi is kan het makkelijk worden verwijderd en opnieuw worden gedaan. Ik raad deze methode alleen aan op een glanzende ondergrond, op een matte ondergrond is het niet goed mogelijk om het decal over het spanpapier naar de juiste plaats te laten schuiven. Daarnaast is de plakkracht dan ook minder.
Om te beginnen spuit ik een vel transparant decalpaper met een laag zilver. Ik gebruikte een verfspuit maar een spuitbus werkt net zo goed. Decalpaper (water-transfer) is te koop via diverse webwinkels.

Hier heb ik een stuk van de bouwtekening uitgesneden waar de registratieletters op staan. Een stuk van het decalpaper is afgeknipt, net een beetje groter dan nodig is. De tekening en het decalpaper zijn daarna samen op de snijmat gelijmd.

Met een scherp mes wordt door de tekening en de decal gesneden. Je hoeft niet door de achterlaag van het decalpaper heen te snijden - enkel door de zilverkleurige toplaag. Je kan en stalen liniaal gebruiken voor de rechte lijnen, en de rondingen uit de vrije hand snijden (minder moeilijk dan dat het lijkt).

Wanneer je klaar bent met snijden kan de papieren letter zo worden opgetild. Een goede indicatie dat je geen stukje hebt overgeslagen.

Als je klaar bent kunnen de tekening en afplakband worden losgehaald. 

Snij elke letter los en week hem in water. Wanneer de decal begint te schuiven kan je de omtrek weghalen zodat enkel de letter op het papier over blijft.

 

Nu komt het lastigste - je moet de decal op de vleugel schuiven. Gebruik veel water om hem te kunnen laten schuiven. Ik vind het handig om een nat penseel te gebruiken om hem naar zijn plaats te duwen. Misschien krijg je een scheurtje, maar deze zijn meestal niet meer te zien wanneer de decal is gedroogd. Op de foto zie je ook hoe het spanpapier begint op te zwellen door het water, ondanks de laag lak en verf.

Maar hier kun je zien dat het spanpapier en de decal weer mooi zijn strak getrokken na het drogen. De letter A is zojuist aangebracht waardoor een kleine golving te zien is, de letter G is al volledig droog.

Hier is de complete registratie. De positie van de letters zijn overgenomen van de bouwtekening door de vleugelribben als oriëntatiepunten te gebruiken. De registratie aan de onderzijde van de vleugel is op de zelfde wijze gedaan. 

Voor de streep op de romp heb ik een mal van karton gesneden. Hiermee is de vorm op het decalpaper overgebracht.

De eerste decal brak in drie stukken, maar ik kreeg hem uiteindelijk toch op zijn plaats. Gelukkig zijn de breuken achteraf vrijwel onzichtbaar.


De registratie op de romp is op dezelfde manier gedaan als de registratie op de vleugels.

Om de letters netjes op hun plek te krijgen kan de rest van de bouwtekening worden gebruikt. Houd dit over de decals en kijk of ze onder de uitsparingen zitten. Ik heb de G en de laatste W eerst aangebracht en daarna de rest.


Hier is het uiteindelijke resultaat.


De volgende stap - laten we een propeller op het model plaatsen. Een haak moet op de propelleras worden gebogen en ik koos een ruitvorm hier voor. Als je deze gemaakt hebt laat je d as tussen je vingers rollen om te zien of de haak mooi gecentreerd is en niet zwabbert. Indien nodig moet je de ruit wat verbuigen - dit vermindert het trillen van de motor in het model.

Plaats de prop op de as en laat hem ronddraaien. Meestal is een propellerblad zwaarder waardoor deze telkens naar beneden draait. Om de propeller in balans te brengen moet het lichtste blad wat zwaarder worden gemaakt, of het zwaarste blad dunner worden gemaakt. Deze laatste methode wordt het meest gebruikt.

Plastic kan eenvoudig dunner worden gemaakt door er met een mes wat van af te schrapen. Zoals je ziet geeft dat best wat rommel. Controleer regelmatig en stop met schrapen wanneer de propeller goed in balans is op de as. Een goed gebalanceerde propeller stopt steeds op een andere plaats wanneer hij wordt rondgedraaid.

Dit schrapen wordt ook wel gedaan als een model een te zware neus heeft. Het plastic kan worden afgeschraapt totdat beide bladen bijna transparant zijn, als je dat zou willen.

Als ringetjes gebruik ik dunne plakjes van de achterkant van de propellerlager. Ze hoeven bij dit model niet erg dun te zijn omdat er niet veel ruimte tussen de propellerbladen en de onderkant van de neus is. Dikke ringetjes helpen om wat meer speelruimte te krijgen.



Over de as komt nu eerst het neusblok met de propellerlager, dan de twee ringetjes en dan de propeller. Vervolgens moet je op zijn minst een bocht van 90 graden aan het eind van de as buigen. Deze grijpt achter het nokje van de vrijloop op de propeller. Ik ben wat verder gegaan en heb een oogje gebogen voordat het overtollige staaldraad werd afgeknipt.

Nu het neusblok op zijn plaats zit zie je de geringe speelruimte tussen de propellerbladen en de neus. Je kan ook zien dat ik met zilververf de streep op de romp heb doorgetrokken op het neusblok.

De roeren kunnen worden aangegeven met een watervaste fineliner en een liniaal. Ik koos ervoor om decals hiervoor te gebruiken. Ik heb een serie rechte strepen op transparant decalpaper geprint. Deze heb ik uitgesneden en aangebracht. Dat ging maar net goed, op de donkerblauwe ondergrond zie je snel een vervelende zilverachtige glans onder de decal. Maar op glanzend witte en zilveren oppervlakken werkt het geweldig. Op de foto zie je de beste lijn op het hele model (uiteraard heb ik daarom ook juist die gefotografeerd). Voordeel van deze methode is dat je de lijnen wat kan verplaatsen voordat ze gedroogd zijn

Op een model dat met gekleurd spanpapier is afgewerkt kunnen deze lijnen ook met dunne strookjes zwart spanpapier worden gemaakt.


Vervolgens worden de eerder geschilderde vleugelsteunen aangebracht, nadat ze op de juiste lengte zijn gesneden. Om bij het lijmen een stevige hout op hout verbinding te krijgen heb ik op de bevestigingsplaatsen stukjes spanpapier verwijderd.

De vleugelsteunen worden door beetje bij beetje af te snijden en te passen op lengte gemaakt, de uiteinden worden afgeschuind om een nette passing te krijgen. Ze zijn bevestigd met gele houtlijm.

Een laatste klusje is het schilderen van de eerder gemaakte wielen. Deze zijn eerst met twee royale lagen sanding sealer afgewerkt. Voor banden gebruik ik heel donker grijs in plaats van zwart omdat ik denk dat dit er realistischer uit ziet.

De wielen worden op hun plaats gehouden door twee stukjes dunne plastic buis over het uiteinde van de as te schuiven, en daarna een druppel secondenlijm op het uiteinde te doen. Aluminium buis kan ook worden gebruikt en dit kan ook op zijn plaats worden gehouden door het met een tangetje plat te knijpen.

Hier is ze dan, eindelijk voltooid - 4 juni 2005.


Ik ben heel tevreden met hoe het model er uit ziet, en ook met het gewicht van 20,5 gram (zonder rubbermotor en ballast in de neus). Nu heb ik een dag met rustig weer nodig om wat glijvluchten te maken in de tuin.

Michael Stuart

Start ] Wout Moerman ] Projecten ] Bouwtekeningen ] Bouwcursus ] fotogallerij ] Tips ] Links ]

Inhoudsopgave
Inleiding
1: Wat heb je nodig?
2: Aan de slag!
3: Bouwen van de romp
4: Het landingsgestel
5: Voltooien van de romp
6: De vleugels
7: Bespannen van de romp
8: Bespannen van de vleugels
9: Propeller, wielen en details
10: Samenvoegen en schilderen
12: Vliegt'ie?

Bijlagen
A: Kleurenschema's
B: Veron Tru-Flite modellen
C: Tips van Chris Strachan
D: Voltooide modellen
laatst gewijzigd op 10-nov-2012